IEDERE DONDERDAG, DE DAG WAAROP MIJN ZWANGERSCHAP WEER PRECIES EEN WEEKJE VERDER IS (VANDAAG 27 WEKEN), DEEL IK EEN ZWANGERSCHAPSBLOG MET JULLIE. DEZE WEEK WIL IK HET EVEN HEBBEN OVER EEN fantastisch initiatief: Moeders voor moeders.
Zoals jullie al eerder konden lezen, besloten mijn vriend en ik in mei dat we wilden gaan proberen om zwanger te worden. Dat het zo snel zou gaan dat ik een maand later met vijf positieve testen in de badkamer stond, hadden we niet durven dromen. Helaas is niet iedereen dit gegund en dat is iets wat wij ons absoluut beseffen.
Vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger ben, maakte ik me al buitengewoon veel zorgen om mijn kindje. Ik zag de ergste scenario’s voor me. Miskramen, buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, etcetera. Ik had al zoveel verdrietige verhalen uit mijn omgeving gehoord, dat ik me er bijna een beetje schuldig over voelde dat bij ons alles zo ontzettend goed ging. Ik denk dat dat schuldgevoel er een beetje voor zorgde dat ik bijna wachtte op het moment dat er iets mis zou zijn.
Die zorgen en het besef hoe ontzettend dankbaar we moesten zijn voor de goede zwangerschap zorgden ervoor dat ik meteen wist dat ik iets wilde doen voor vrouwen bij wie het niet allemaal zo vanzelfsprekend is om zwanger te raken. En toen las ik over Moeders voor Moeders.
Moeders voor Moeders is een organisatie die urine inzamelt van zwangere vrouwen. Uit deze urine wordt het zwangerschapshormoon gehaald en daarmee wordt medicatie gemaakt voor vrouwen met een kinderwens, die niet of moeilijk zonder hulp zwanger kunnen raken.
Als je zwanger bent, kun je in de zesde tot en met de zestiende week van je zwangerschap meedoen met Moeders voor Moeders. Je meldt je dan aan en er komt een consulente bij je thuis voor een intakegesprek. Dan moet je wat korte medische vragen beantwoorden en wordt er nog een keer een zwangerschapstest gedaan. En als je dan al het papierwerk geregeld hebt, wordt je achtergelaten met een krat flessen en een opvangbeker.
Met die opvangbeker en flessen verzamel je je urine en iedere week komt er iemand de krat met flessen wisselen voor lege flessen. Dat gebeurt allemaal erg subtiel, gelukkig. Voor mij was dat wel een dingetje namelijk, want ik wilde in het begin nog niet dat iemand wist dat ik zwanger was. Dus als er wekelijks een busje met ‘moeders voor moeders’ bij mij voor de deur zou staan, zou dat wat lastig zijn, natuurlijk 😉
Zelf heb ik maar een paar weken mee kunnen doen, omdat er afgelopen zomer een ‘zomerstop’ was bij Moeders voor Moeders en ik naderhand twee weken op vakantie was naar Spanje en bij terugkomst al zestien weken zwanger was. Maar hé, alle beetjes helpen! En hoeveel moeite is het om je urine op te vangen… Het is niet alsof je er zelf nog wat mee doet, toch? 😉
27 weken update
Vrijwel dagelijks heb ik het idee dat de tijd kruipt en we nog zo lang moeten wachten tot we ons dochtertje kunnen ontmoeten. Maar als ik nu toch weer typ dat ik 27 weken zwanger ben, vraag ik me ineens af waar de tijd is gebleven. Het is alweer 23 weken geleden dat we er zelf achter kwamen. Alweer 11 weken geleden dat we terug kwamen van vakantie. Nog maar 9 weken werken tot ik met verlof ga.
En ondertussen zijn we nog niet aan de babykamer begonnen en begin ik het steeds een beetje benauwder te krijgen, haha! Gelukkig is de kleine verbouwing in onze eigen slaapkamer, die nodig was om de babykamer vrij te krijgen, bijna klaar! Ik hoop begin december de babykamer te kunnen gaan maken en dan is die alsnog ruim op tijd klaar, natuurlijk. Maar toch, de rust die ik dan zou hebben… Kan niet wachten 😉
Emotioneel en fysiek gaat het met mij en die kleine nog een beetje hetzelfde als vorige week. Behalve dan dat ik deze week een beetje grieperig ben, maar dat heeft weinig te maken met de zwangerschap. Ik ben gewoon nog steeds totaal hormonaal en die kleine hyperactief. Helemaal volgens plan dus 😉 Nu maar hopen dat mijn omgeving het ook nog even volhoudt met die stemmingswisselingen van mij. Sorry!
X Nikki
Recente reacties