IEDERE DONDERDAG, DE DAG WAAROP MIJN ZWANGERSCHAP WEER PRECIES EEN WEEKJE VERDER IS, DEEL IK EEN ZWANGERSCHAPSBLOG MET JULLIE. Vandaag ben ik precies uitgerekend.

De datum waar we maandenlang naartoe leefden, is nu eindelijk daar. Op 30 juli 2018 kregen mijn vriend en ik bij de termijnecho te horen dat de uitgerekende datum werd vastgesteld op 21 februari 2019, twee dagen eerder dan we zelf hadden uitgerekend. Maar wat wil dat nu zeggen?

Medisch gezien wil het volgens mij helemaal niets zeggen. Naar wat ik heb gehoord, bevalt 4% van de vrouwen op de uitgerekende datum. Dat klinkt als een laag percentage, maar als je het per specifieke dag bekijkt, is de kans dat je op die dag bevalt het grootst. De kans dat je op een willekeurige andere dag bevalt, is dus nog veel groter 😉

Vanaf het moment dat mijn verloskundige zei “Wat een leuke datum, 21-2-19!” hoop ik als cijferfreak natuurlijk daadwerkelijk op deze datum te bevallen 😉 Terwijl ik dit typ, is de kleine in mijn buik nog net zo rustig – of druk, het is maar hoe je het bekijkt – als ik gewend ben. Maar, who knows? Het kan snel gaan.

De uitgerekende datum brengt vooral veel onrust met zich mee. Zowel mijn vriend als ikzelf krijgen meerdere keren per dag de vraag: ‘En, alles nog rustig?’. Super lief en betrokken van iedereen natuurlijk, maar soms heb ik wel de neiging om te zeggen “Nee, ze is al een week geleden geboren, maar we hebben nog niets gezegd” 😉 Dat komt waarschijnlijk vooral door mijn eigen ongeduld in combinatie met de hormonen. Het is nu eenmaal niet zo fijn om te gaan zitten wachten tot er iets gebeurt en vervolgens meerdere keren per dag te moeten zeggen dat er echt nog niets aan de hand is. En ik ga het ook echt niet aan iedereen laten weten als er wÊl wat aan het gebeuren is, haha!

Ondertussen wachten we dus rustig af, en zal ieder ander dat ook maar moeten doen 🙂

40 weken update

Ik ben jullie ook nog even een korte update verschuldigd. De afgelopen weken denk ik vrijwel dagelijks dat de bevalling begint, maar vooralsnog is niets minder waar. Krampjes en pijntjes heb ik genoeg, net als harde buiken. Maar het echte werk? Dat blijft uit.

De ontspannen toestand van een paar weken geleden is nu een beetje omgeslagen in ongeduld en spanning. Ik probeer me rustig te houden, maar moet zeggen dat dat steeds moeilijker wordt. Gelukkig kan ik mezelf de laatste dagen zonder moeite naar buiten sturen, om lekker met de hond in het zonnetje te wandelen! Ik kan alleen niet wachten om samen met de hond en een gevulde kinderwagen in het zonnetje te wandelen 🙂

Ik wacht weer wat verder af, en ben benieuwd of ik volgende week met weer een update kom, of al eerder leuk nieuws heb. Jullie blijven uiteraard op de hoogte!

X Nikki