IEDERE DONDERDAG, DE DAG WAAROP MIJN ZWANGERSCHAP WEER PRECIES EEN WEEKJE VERDER IS (VANDAAG 37 WEKEN), DEEL IK EEN ZWANGERSCHAPSBLOG MET JULLIE. DEZE WEEK vertel ik jullie over mijn babyshower!

Omdat iedereen die mij kent wel weet dat ik een controlfreak ben, had het organisatiecomité van mijn babyshower bedacht om mij alvast op de hoogte te brengen van de datum waarop deze plaats zou vinden. Ik wist dus al een hele tijd dat mijn babyshower gepland stond voor afgelopen zondag. 

Nu hadden ze wel een klein (achteraf gezien onbewust) grapje met me uitgehaald, door mij naar het adres van mijn ouders te lokken. Daaruit trok ik de conclusie dat de babyshower daar plaats zou vinden. Totdat ik afgelopen zondagochtend ineens het gevoel had dat ik niet op het juiste spoor zat 😉 

En inderdaad, bij mijn ouders aangekomen was het erg rustig met geparkeerde auto’s in de straat en zaten enkel mijn vader en mijn moeder mij aan tafel op te wachten. Toen wist ik dus zeker dat de babyshower niet daar zou zijn. Maar waar dan wel? Gewoon thuis? Of bij iemand anders thuis? Of op een locatie? 

Ondertussen hield mijn vriend stug vol dat het ECHT NIET bij ons thuis was, of dat hij in ieder geval van niets wist. En omdat ik mijn vriend natuurlijk voor 100% vertrouw, trapte ik daar volledig in. Achteraf gezien volledig onterecht. Kleine deuk voor onze relatie 😉 

Nadat ik een uur bij  mijn ouders aan tafel had zitten kletsen over koetjes en kalfjes, was het tijd om te gaan. Samen met mijn moeder reed ik ‘richting Breda’, om halverwege af te slaan richting mijn eigen huis. Daar zat de woonkamer vol met vriendinnen, mijn zusje en mijn schoonmoeder. Mijn moeder en ik wandelden een grote roze wolk in. Mijn vriend maakte zich snel uit de voeten (de leugenaar!) en vluchtte uit de woonkamer. 

Iedereen had ontzettend haar best gedaan om te zorgen voor lekkere hapjes en feestelijke drankjes. Ik moest de welbekende memory oplossen, door baby-foto’s bij volwassen-foto’s te zoeken, we deden een soort quiz over de taakverdeling die mijn vriend en ik zouden uitvoeren als ouders van onze dochter en uiteraard werd de geboortedatum en naam geraden.

Daarnaast werden we verwend met een luiertaart, speentjes, hydrofieldoeken, een hoes voor de kinderstoel en een draagzak die ik al een tijdje op mijn mensenlijstje had staan. Het was een hele fijne roze middag! De slingers hangen nog steeds in huis (behalve de ‘hoera een meisje’-slinger die voor het keukenraam hing, die zorgde toch voor wat ophef in de buurt…) en de box ligt vol gezellige roze ballonnen. 

37 weken update

Vandaag ben ik precies 37 weken zwanger en bijna een week met zwangerschapsverlof. De tijd waar ik lang naar uit heb gekeken, maar waar ik nu – eerlijk is eerlijk – toch nog best een beetje aan moet wennen. Ik merk dat ik mijn dagen graag vol wil plannen met leuke dingen, ‘nu het nog kan’, maar dat ik tegelijkertijd de energie niet heb om dat te doen. 

Mijn babyshower van afgelopen zondag was fantastisch, maar ook een middag met veel mensen en prikkels en activiteit, en daar moet ik nu blijkbaar toch nog een beetje langer van bijkomen dan normaal. Vervolgens sprak ik maandag met mijn zusje af of een babywinkel leeg te kopen en bracht ik dinsdag door met mijn moeder bij mij thuis. Dat is dan toch blijkbaar weer best veel, hoe gezellig ik dat ook vind. Dus besloot ik op woensdag maar 1 activiteit te plannen: een zwangerschapsmassage. Daar heb ik heerlijk van genoten!

Mijn rug en heup/billen/lies beginnen namelijk wel echt op te spelen nu, maar dat is volgens mij niet zo gek. Er hangt natuurlijk toch wat extra gewicht aan je lijf 😉 Dus ondertussen worden de rondjes die ik met de hond wandel toch een stukje korter, en de rustmomentjes in de middag een stukje langer. Langzaam maar zeker zal ik ook daar wel weer aan wennen en steeds beter weten waar de grens ligt qua activiteiten en plannen per dag. En wie weet hoef ik er helemaal niet zo heel lang meer aan te wennen…

Vanaf vandaag mag ik ieder moment bevallen in het kraamhotel, zoals ik graag wil. De grens ligt namelijk op 37 weken. Met de dag wordt de kans groter dat we eindelijk onze dochter mogen gaan ontmoeten, en dat vind ik spannend en geweldig en onvoorstelbaar tegelijk 🙂 

X Nikki