IEDERE DONDERDAG, DE DAG WAAROP MIJN ZWANGERSCHAP WEER PRECIES EEN WEEKJE VERDER IS (VANDAAG 19 WEKEN), DEEL IK EEN ZWANGERSCHAPSBLOG MET JULLIE. DEZE WEEK DEEL IK MET JULLIE Hoe wij het nieuws over de zwangerschap hebben gedeeld.

Ouders & zussen

Mijn vriend en ik hebben allebei 1 zus. De zus van mijn vriend en haar vriend hebben we al heel snel op de hoogte gebracht van de zwangerschap, namelijk 1 dag na de positieve testen. We waren daar toen op bezoek en ik had het idee dat er ZWANGER op mijn voorhoofd stond en wilde het ook heel graag met iemand delen die het zelf ook nog niet lang geleden had meegemaakt. Dus waren zij als eerste op de hoogte.

Mijn ouders en zus en schoonbroer (of zwager, als je niet uit Brabant komt) hebben we het verteld tijdens een weekendje weg. Ik had met de verhuurder van het vakantiehuisje geregeld dat er een kinderstoeltje in het huisje aanwezig zou zijn en zette daar een ‘gereserveerd’-bordje en echofoto’s op. Het duurde even voordat mijn ouders het zagen, toen ze binnenkwamen. Mijn zusje viel het direct op 😉 Hele blije en lieve reacties – en een weekend vol babypraat – waren het gevolg.

Mijn schoonouders vertelden we het direct de dag dat we terugkwamen van dat weekendje weg. We hadden hen uitgenodigd om bij ons te komen barbecuen, ‘nog voor vader- en moederdag’, dus zij hadden niets in de gaten. Toen we een cadeautje gaven dat we zogenaamd ‘hadden meegenomen uit Zeeland’ snapten ze het niet direct 😉 We gaven hen een slabbetje, met daarbij een kaartje: voor bij opa en oma. Alleen dachten ze in eerste instantie eventjes dat het voor ons neefje bedoeld was, haha! Toen het kwartje was gevallen, volgden ook daar ontzettend blije en verraste reacties! Zo leuk, om andere mensen zo blij te maken met nieuws waar je zelf ook zo gelukkig mee bent.

Vrienden

Onze beste vrienden wilden we het graag in persoon vertellen. Voor een aantal vriendinnen maakte ik fotolijstjes met daarin een foto van de echo en een tekst voor hun (op komst zijnde) kindje(s): ‘wil je vanaf februari/maart met mij spelen?’.

Een andere vriendin, met wie ik al vanaf haar geboorte (want die was 2 maanden later dan die van mij) bevriend ben, gaf ik een kaartje. Met een lange tekst en een laatste zin: ‘Ik hoop dat je in je hart nog een beetje plaats over hebt, want…’ en toen vertelde ik haar dat ik een baby’tje krijg. Die had ze ook niet helemaal zien aankomen, haha! Ze dacht eerst dat ik ging vertellen dat ik zou gaan emigreren, vertelde ze naderhand 😉

Een grote groep vrienden kwam voor de Nacht van Chaam bij ons langs, om met zijn allen wat te drinken voordat we het dorp in zouden gaan. Aan hen lieten we onze hond het nieuws vertellen. Hij liep een avond rond met een theedoek om zijn nek, met daarop de tekst: ‘Ik krijg er een klein baasje bij’. Iedereen die bij ons binnen komt, wordt standaard begroet door de hond. Dus dat was ook erg leuk om te zien voor degenen die er als eerst waren: zij kregen alle reacties naderhand goed mee. Niet iedereen had meteen door waarom hij ineens iets om zijn nek had en ook niet iedereen kon de tekst meteen lezen, door de blijdschap (lees: het gespring) van onze hond, haha! Maar uiteindelijk kwam de boodschap aan bij iedereen.

Verder zou ik veel mensen niet meer in persoon kunnen spreken, voordat de bom zou barsten (dat wil zeggen: voordat teveel mensen het zouden weten om het lang genoeg stil te houden), dus hebben we besloten om maar appjes te sturen met de foto van onze hond die jullie welbekend is van mijn Instagram/Facebook pagina. Vanaf toen mocht de hele wereld het weten.

Ik vond het erg lastig om de eerste weken de zwangerschap stil te houden. Ik had namelijk echt het idee dat iedereen het doorhad. Mijn maand zonder alcohol gaf al wat vermoedens, bij sommigen. Anderen hadden het totaaaaaal niet aan zien komen, haha! Die eerste weken vond ik zo lang duren. Sindsdien vliegt de tijd voor mijn gevoel 🙂

19 weken update

Ik zal jullie ook nog even een update geven over hoe het nu gaat. Vandaag ben ik 19 weken zwanger. Over iets minder dan twee weken hebben we de 20 weken echo en ik moet zeggen dat ik dat best wel spannend begin te vinden. Maar ik weet ook dat ik er toch geen invloed op heb en het gewoon op me af moet laten komen.

Deze week deed ik een proefles zwangerschapsyoga mee, samen met een zwangere vriendin van mij die al zwangerschapsyoga volgt, en dat beviel me heel goed. Ik heb een aantal jaar geleden een tijdje yoga gedaan, maar dat vond ik best pittig, omdat onze 70 jarige instructrice toen vrij pittig was. Lukte een houding niet? Dan duwde ze je er wel even in…AU! Zwangerschapsyoga is veeeeeel relaxter en laat je echt even bezig zijn met je zwangerschap. Soms vergeet ik dat wel een beetje, door de drukte van alledag.

Ook ben ik afgelopen zondag weer gaan zwemmen met diezelfde zwangere vriendin. Erg leuk om die momenten samen te delen. En bijzonder om ineens wat extra gewicht te voelen, zodra je het water weer uit stapt, haha!
Vanaf komende zaterdag ga ik weer beginnen met hardlopen. Bij de atletiek, onder begeleiding van een zeer bekwame trainer. Ik ben erg benieuwd en heb er stiekem best wel zin in.

O ja, en zei ik vorige week op kantoor nog ‘nee, nog geen vreetbuien gehad’, sindsdien eet ik ALLES wat los en vast zit. Zaterdag viel mijn zusje zo ongeveer van haar stoel toen ze zag dat ik tijdens de lunch een worstenbroodje, anderhalve eierkoek en een bolus zonder moeite wegwerkte. Zondag bracht ik op de bank door, met een zak berenchips en een pak kinderchocolade. Ik probeer mezelf soms nog even wijs te maken dat dat een inhaalslag is, van al die weken in het begin van de zwangerschap, waarin ik amper wat at. Ik weet natuurlijk ook wel dat ik op deze manier nog wat extra kilo’s mee zal moeten sjouwen na de zwangerschap en dat het niet compenseert met het weinige eten van de afgelopen maanden. Maar ach, I’ll cross that bridge when I get there 😉

X Nikki